Porro anno quinto Joram filii Achab, regis Israel, in quo conregnaverat ei Josaphat rex Juda, regnavit Joram filius Josaphat in Jerusalem octo annis. Qui ad consilium uxoris fecit malum coram Domino, secutus deos alienos. Tamen Dominus non disperdidit Judam propter David servum suum. Tunc recessit Edom ne esset sub Juda. Nam et regem suum tributarium occiderunt Idumaei, novum creantes, qui non teneretur tributa reddere. Cumque Joram sex fratres suos occidisset, compelleretque Jerosolymitas etiam idololatrare, tulit ad eum Elias quidam propheta epistolam correctoriam cum comminatione poenae. Impleta est autem comminatio in hunc modum: Arabes irruentes in Judam, vastaverunt provinciam, et domos regias, et uxorem regis abduxerunt, filiosque occiderunt, praeter Ochoziam: et ipse tandem chronicam incidit aegritudinem, interna corruptione viscera effundens, ut quotidie quasi se pereuntem videret; et mortuus est, et sepultus est in civitate David. Non tamen, ut ait Josephus, in sepulcro patrum suorum, sed privatum tumulum, sine regalibus exsequiis, tradiderunt ei Et regnavit Ochozias, vel Azarias filius ejus pro eo. Hunc regem, et reliquos, usque ad Oziam, praetermittit Matthaeus. Regnavit autem annos duodecim Joram filii Achab. Viginti duorum annorum erat Ochozias cum regnare coepisset, et uno anno regnavit in Jerusalem, et ambulavit in viis Achab avi sui. Abiitque cum Joram, filio Achab, avunculo, suo ad praeliandum contra Hazael regem Syriae in Ramoth Galaad, et vulneratus est Joram, et relicto exercitu in obsidione sub Jehu principe, descendit in Jezrahel, ut curaretur, et descendit cum eo Azarias.